Level
Akkoorden worden aangegeven met een hoofdletter, maar soms staat er een ‘m’ bij. Dat komt omdat er 2 soorten akkoorden zijn.
Je ziet hier het C akkoord. De toetsen van het akkoord zijn licht paars gekleurd. Je ziet dat er tussen de toetsen van het akkoord steeds 1 witte toets wordt overgeslagen. Als je niet alleen de witte toetsen telt, maar ook de zwarte, zie je dat er tussen de C en de E drie toetsen worden overgeslagen. Terwijl tussen de E en de G maar twee toetsen worden overgeslagen.
Bij het G akkoord en het F akkoord is het precies hetzelfde. Tussen de onderste twee toetsen worden er steeds drie toetsen overgeslagen. Terwijl tussen de bovenste twee toetsen steeds twee toetsen worden overgeslagen. Alle akkoorden die op deze manier in elkaar zitten, noemen we majeur akkoorden. In gewoon Nederlands zeggen we ook vaak groot in plaats van majeur.
Bij akkoorden met een hoofdletter en een ‘m’ is het precies andersom. Je ziet hier als voorbeeld het Dm akkoord. In het Dm akkoord worden tussen de D en de F twee toetsen overgeslagen, terwijl tussen de F en de A drie toetsen worden overgeslagen.
Bij het Em akkoord en het Am akkoord is het weer precies zo. Tussen de onderste twee toetsen worden steeds twee toetsen overgeslagen. Terwijl tussen de bovenste twee toetsen steeds drie toetsen worden overgeslagen. Alle akkoorden die op deze manier in elkaar zitten, noemen we mineur akkoorden. Alle mineur akkoorden krijgen een 'm' naast de hoofdletter. In gewoon Nederlands zeggen we vaak klein, in plaats van mineur.
Als je goed luistert, kun je horen dat het majeur akkoord ook wat anders klinkt dan het mineur akkoord. Speel ze maar eens een paar keer na elkaar. Als je steeds meer liedjes gaat spelen met akkoorden, ga je dat verschil steeds beter horen.
In majeur akkoorden wordt het woord majeur vaak weggelaten. Dus:
- Het C groot akkoord wordt vaak afgekort tot het C akkoord.
- Bij mineur akkoorden wordt wel altijd het woord klein gebruikt.
